Zagadnienie to nadal budzi wątpliwości oraz stanowi przedmiot sporów sądowych. Przykładem jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 czerwca 2025 r. (sygn. II FSK 1204/22), w którym NSA oddalił skargę kasacyjną Dyrektora KIS, tym samym podtrzymując stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygn. I SA/Po 1080/21).
Zgodnie z podejściem prezentowanym przez sądy w rozpatrywanej sprawie, korekta ceny stanowi koszt uzyskania przychodu. Ponieważ korekta nie wynika z błędu rachunkowego ani oczywistej omyłki, a także nie stanowi korekty cen transferowych, podlega ona ujęciu na bieżąco – w okresie otrzymania faktury korygującej.
Czego dotyczy sprawa?
Sprawa dotyczy spółki prowadzącej działalność w zakresie produkcji rolnej, będącej częścią grupy kapitałowej. Spółka nabywa ziemiopłody od powiązanych spółek produkcyjnych w celu ich dalszej odsprzedaży na rzecz podmiotów niepowiązanych.
Ceny zakupu ustalane są według metody marży odsprzedaży. W przypadku, gdy zrealizowana marża różni się od założonej, dokonywano korekty ceny poprzez zbiorcze faktury korygujące – zarówno in plus, jak i in minus.
Spółka zwróciła się do Dyrektora KIS z pytaniem, czy będzie ona uprawniona do ujmowania tego typu korekt „na bieżąco”, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma faktury korygujące od spółek produkcyjnych.
Stanowiska stron
Spółka argumentowała, że wskazane korekty cen stanową koszt uzyskania przychodu. Nie są one spowodowane błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, nie stanowią korekty cen transferowych, a zatem powinny być ujmowane na bieżąco – zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT. Podkreśliła, że korekty wynikają z umownego modelu współpracy, mają na celu zapewnienie założonej rentowności i są bezpośrednio związane z osiąganymi przychodami.
Dyrektor KIS odmówił jednak uznania wydatków z tytułu korekt za koszt podatkowy. Według organu, korekty nie wykazują związku przyczynowego z przychodem – są jedynie elementem umownych rozliczeń i nie generują przychodu ani nie zabezpieczają jego źródła.
Stanowisko sądów administracyjnych
WSA w Poznaniu nie podzielił argumentacji przedstawionej przez organ podatkowy. Sąd uznał, że Dyrektor KIS błędnie ocenił stan faktyczny przedstawiony we wniosku, niesłusznie dochodząc do wniosku, że brak jest związku przyczynowego między kosztami wynikającymi z korekty ceny a osiągniętymi przez spółkę przychodami. Zdaniem Sądu, nie budziło wątpliwości, że korekty dotyczą wyłącznie pierwotnych cen zakupu ziemiopłodów, a ich celem jest osiągnięcie zakładanej rentowności.
Sąd podzielił stanowisko spółki, że mechanizm korekty ceny – wynikający z postanowień umownych – służy zapobieganiu potencjalnym stratom. Tym samym należy go traktować jako działanie zmierzające do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.
Stanowisko to zostało podtrzymane przez sąd kasacyjny, który w całości oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego.
Wnioski praktyczne
Wyrok NSA ma istotne znaczenie dla podatników działających w dynamicznym otoczeniu rynkowym, w którym elastyczne podejście do ustalania cen jest często niezbędne. Orzeczenie potwierdza, że o możliwości zaliczenia korekty ceny do kosztów podatkowych decyduje przede wszystkim cel korekty oraz związek z prowadzoną działalnością.
Aby zapewnić prawidłowe rozliczenie takich wydatków, przedsiębiorcy powinni zadbać o precyzyjne uregulowanie mechanizmu korekt cenowych w umowach z kontrahentami oraz odpowiednie udokumentowanie związku korekt z przychodem lub jego zabezpieczeniem.
Dobrze przygotowana dokumentacja i świadomość celu gospodarczego korekty to klucz do bezpiecznego rozliczenia kosztów w świetle aktualnej linii orzeczniczej.