9 stycznia 2025 r. WSA w Łodzi wydał wyrok (sygn. I SA/Łd 713/24, nieprawomocny), w którym potwierdził, iż podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania jednorazowo 50% kosztów poniesionych na robotyzację!
Stan faktyczny
W związku z modernizacją parku maszynowego, Spółka będąca specjalistycznym ośrodkiem konstrukcyjno-badawczym z branży motoryzacyjnej poniosła wydatki na zakup maszyn i urządzeń. Do ewidencji środków trwałych wprowadziła urządzenia tj. wycinarka do profili, wycinarka laserowa, robot spawalniczy i automat tokarski. Spółka w drodze interpretacji indywidualnej potwierdziła, iż nabyte urządzenia spełniają definicję robota przemysłowego w rozumieniu przepisów dotyczących ulgi na robotyzację.
Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych od nabytych urządzeń. Miała jednak wątpliwości czy w ramach ulgi na robotyzację mogłaby jednorazowo odliczyć 50% wydatków poniesionych na robotyzację. Spółka uważała, że jest uprawniona do jednorazowego odliczenia od podstawy opodatkowania 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Z takim podejściem nie zgodził się jednak organ.
Stanowisko organu
Zdaniem organu, ze względu na to, iż roboty zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, Spółce w ramach ulgi na robotyzację przysługuje prawo do odliczenia 50% odpisów amortyzacyjnych poniesionych w latach 2022-2026 od nabytych robotów, a nie 50% wydatków na ich nabycie.
Organ wskazał, iż w przypadku środków trwałych koszty uzyskania przychodu stanowią odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Ponadto, przypomniał, iż odliczeniu podlegają te koszty, które zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w trakcie obowiązywania ulgi na robotyzację. Wobec tego, jeśli robot stanowi środek trwały, od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne (zaliczane do KUP), Spółka nie może jednorazowo odliczyć 50% wydatków poniesionych na robotyzację.
Stanowisko WSA w Łodzi
Sąd nie podzielił stanowiska DKIS. Podkreślił, iż przepisy regulujące sposób odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów nabycia robotów przemysłowych są nieprecyzyjne.
Sąd wskazał, iż spółka może odliczyć 50% kosztów nabycia (a nie amortyzacji) robotów m.in. gdyż:
- użyte w przepisie dotyczącym ulgi stwierdzenie „poniesionych” wskazuje wyraźnie, że pod wskazanym pojęciem należy rozumieć wszelkie koszty, które zostały faktycznie wydatkowane przez podatnika,
- odpisy amortyzacyjne nie warunkują nabycia danego składnika majątkowego, lecz stanowią wyraz odliczenia w czasie wydatków poniesionych na nabycie konkretnego składnika majątkowego; w przypadku środków trwałych wydatek poniesiony na nabycie dokonywany jest wcześniej, sam zaś fakt rozliczenia wskazanego wydatku w kosztach uzyskania przychodów ma miejsce po jego nabyciu w drodze odpisów amortyzacyjnych,
- wykładnia przepisów dotyczących ulgi na robotyzację, prowadzi do wniosku, że odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione na nabycie niezależnie od tego, czy wskazany składnik majątku stanowi środek trwały, czy też inny składnik majątku spółki,
- celem wprowadzenia ulgi, była potrzeba skokowego rozwoju gospodarki.
Nasz komentarz
Kwestia odliczenia kosztów w ramach ulgi na robotyzację nadal budzi liczne wątpliwości interpretacyjne.
Omawiany wyrok WSA w Łodzi to kolejny, wyrok w tej sprawie, który może być korzystny dla podatników. Przypominamy, iż możliwość odliczenia 50% wydatków poniesionych na nabycie robotów potwierdził również WSA w Warszawie w wyroku z 21 grudnia 2023 r., sygn. 21 grudnia 2023 r. (sygn. III SA/Wa 1993/23, nieprawomocny).
Nie jest to jednak podejście zgodne z linią interpretacyjną organów podatkowych. Tutaj dominuje pogląd, zgodnie z którym właściwym jest odliczenie 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w latach 2022 – 2026. Co więcej, z takim stanowiskiem zgodził się WSA we Wrocławiu w wyroku z 18 maja 2023 r., (sygn. I SA/Wr 947/22, prawomocny).
Ze względu na odmienne podejścia organów podatków oraz sądów administracyjnych pozostaje czekać na rozstrzygnięcie tej sprawy przez NSA.
Biorąc pod uwagę, iż ulga na robotyzację obowiązuje w latach 2022-2026, trudno jednoznacznie wskazać, które podejście jest właściwe. Podejście wskazywane przez organy podatkowe będzie korzystniejsze dla podatników, którzy nabyli roboty przemysłowe przed 2022 r., gdyż w przypadku przyjęcia podejścia pozwalającego na odliczenie 50% kosztów nabycia – ze względu na okres obowiązywania ulgi – nie mogliby wcale skorzystać z odliczenia. Jednakże takie rozwiązanie będzie zdecydowanie mniej korzystne dla podatników, którzy nabyli / nabędą roboty w okresie obowiązywania ulgi (tj. w latach 2022-2026), bowiem do końca okresu obowiązywania ulgi, mogą nie być w stanie w pełni rozliczyć kosztów nabycia robotów.
Przykładowo, przyjmując za właściwe podejście pozwalające na odliczenie 50% odpisów amortyzacyjnych, podatnik, który nabył robota w 2024 r., będzie mógł odliczyć od podstawy opodatkowania odpisy amortyzacyjne tylko za 2 lata, co przy 18% rocznej stawki amortyzacji przewidzianej dla robotów przemysłowych nie pozwoli rozliczyć w pełni kosztów nabycia robota w ramach ulgi. W takiej sytuacji jednorazowe odliczenie 50% kosztów nabycia byłoby bardziej korzystne.
Mając na uwadze literalne brzmienie przepisów dotyczących ulgi na robotyzację, a w szczególności art. 38 eb ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym: za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych trudno nie zgodzić się z podejściem przedstawionym przez WSA w Łodzi.